Mot Asse.jpg
Biljartspelers, postzegelverzamelaars, Standard-supporters en advocaten. Allemaal voelen ze zich thuis in de bruine kroeg In de nieuwe mot in Zellik. Haar hele leven al staat Jacqueline Lippens er achter de tapkraan, en ze denkt nog lang niet aan stoppen. Haar klanten en dieren zijn haar twee grote liefdes.
De klanten bedienen zichzelf wanneer het te druk is. Als Jacky naar de kapper moet, nemen ze de zaak even over. Wie op reis gaat, stuurt steevast een kaartje, dat een plaatsje krijgt aan de overvolle muur. Tussen al die vakantieherinneringen prijken ook foto's van de dieren van Jacqueline: een sneeuwwitte duif die van op haar schouder mee de bestellingen opnam, de vele katten die ze 's winters van de koude redde en de trouwe honden die even verbonden waren met de kroeg als de stoof en de spaarkas.
'Vroeger lag ik pas rond vier uur 's nachts in bed, nu zeg ik subtiel 'dit laatste rondje is op mijn kosten'. Dan weet iedereen dat het tijd is om naar huis te gaan', lacht Jacqueline. De kranige cafebazin verloor op korte tijd haar zoon en haar man. Haar dokter zei haar toen om vooral niet te stoppen met de zaak. Elke dag opnieuw volgt ze zijn goede raad op.